Net onder 40 minuten

 

Preparation

 

Het is zondag 7 december. De afgelopen week is een drukke geweest. Guido, onze oudste zoon, heeft de sleutel gekregen van een studio in Tilburg. Handig als je daar studeert voor docent Algemene Economie. Vrijdag en zaterdag zijn wij als ouders natuurlijk in de weer geweest om hem te verhuizen en zijn studiootje in te richten. Vandaag zal zijn oom hem helpen met elektrische zaken zoals een fornuis en stereo-installatie. Ik kies voor de laatste wedstrijd van 2014. Een gure wind maakt het niet echt aantrekkelijk om die vandaag te lopen. Veel animo is er dan ook niet bij mijn loopmaten. Alleen Henk Bressers, Twan en Joop Quick met trainer Hans den Ouden laten zich vandaag zien. Natasja gaat vandaag in ’s-Heerenberg de Montferlandrun lopen samen met haar man Jos. Een wedstrijd over 15 kilometer. Monique en Maurice kiezen voor de Zandboscross in Deurne.

 

Warming-up

 

De wedstrijd start om 11.15 uur en om 10.00 uur stap ik op mijn fietsje richting “De Mispelhoef”. Onderweg haalt iemand me in die ik herken van de testlopen van “Onderweg Naar Marathon Eindhoven” en van de Lichtjesrouterun. Hij heeft geen tas bij of loopkleding aan dus zal niet meelopen vandaag. Bij aankomst bij “De Mispelhoef” ga ik eerst mijn startnummer ophalen. Binnen staan Joop Quick en Hans den Ouden al aan de bar. Deze keer niet met een biertje maar met koffie. Ik maak mijn startnummer vast met 3 magneetjes en één speldje. Een raar gezicht, maar het werkt wel. Even later komen Henk Bressers en Twan binnen. Als ook hun startnummers vastzitten lopen we naar de start in de Mispelhoefstraat. Daar is het nog niet zo druk. Samen lopen we een paar honderd meter even wat warm zodat we niet koud aan de wedstrijd hoeven te beginnen. Veel stelt het niet voor, maar het kan in ieder geval geen kwaad. We zien de eerste lopers van de 4 kilometer  binnenkomen.  Langzaam maar zeker komen er meer starters voor de “Acht van Acht” bij. Met nog vijf minuten te gaan trek ik mijn Eindhoven Atletiek jasje uit en hang het aan het hek.

 

The run

 

We staan een meter of twee van de startlijn af en op het moment dat het startschot klinkt gaan we er als een speer vandoor. Toch worden we links en rechts ingehaald. Maar ook wij halen verschillende lopers in. Na ongeveer 500 meter moeten we het spoor onderdoor. Een eenvoudig fietstunneltje, stelt niet veel voor, tenminste nu nog niet. Meteen na het spoor komen we in de Waalstraat en gaan we rechtsaf het fietspad op. De eerste kilometer gaat in 5:08 minuten. Niet supersnel, maar ook niet echt langzaam. Twan besluit om iets langzamer te lopen. Hij komt net terug van een blessure en wil voorzichtig het jaar eindigen. Henk en ik blijven in hetzelfde tempo doorlopen. Na een klein stukje door de wijk komen we wéér op de Waalstraat. Daar staat bij “’t Barretje” een bandje een gezellig deuntje te blazen. Na een paar honderd meter gaan we linksaf weer de wijk in. Na vier kilometer, als we op de helft zijn komen we door in 20:29 min. Nog zo’n rondje en we finishen binnen 41 minuten. Maar eigenlijk wil ik wel iets sneller. Ook Henk wil nog wat versnellen dus gooien we er nu al een klein schepje bovenop. Bij het ingaan van de tweede ronde voel ik mijn rechter hak wegglijden. Ja hoor, midden op de weg ligt een verse hondendrol. Heb ik weer. Ik heb niks tegen honden, echt niet. In een grijs verleden, toen ik zelf overigens nog geen grijze haar kon ontdekken bij mezelf, heb ik twee honden gehad, een Mechelse herder en een ruwharige teckel. Lieve en mooie beestjes waren dat, maar ik zorgde er wel voor dat die niet midden op straat hun zaakjes loosden. Samen met het vrouwelijke baasje zijn ze destijds elders hun lusten gaan botvieren... Afijn, ik schuur een paar keer met mijn hak over de grond in de hoop dat ik onderweg niet uitglij. Uit de kilometertussentijden blijkt dat ik er niet onder geleden heb. De laatste kilometers zijn stukken sneller gegaan en als we weer het fietstunneltje uitkomen, wat gelukkig ook nu lekker “soepeltjes” gaat, zien we het laatste rechte stuk voor ons. 100 meter voor de finish staat Jeroen ons aan te moedigen. Jammer dat hij niet meeliep. Hij is in vorm en wordt steeds sneller. Er lopen maar weinig lopers voor ons en de tijdklok die op de finish staat geeft aan dat we nog enkele seconden hebben om onder 40 minuten te finishen. Nog één keer versnellen dus. Henk en ik zetten een soort van eindsprint in en het lukt ons net: 39:58 staat er op mijn Garmin. Zo, dat was spannend zeg. In de officiële uitslag staat bij mij 39:59 en bij Henk 40:01. Mooi niet, wij weten beter!

 

Cooling down

 

Ik krijg van Joop meteen na de finish een medaille, goed gedaan jochie. Voor mijn verzameling die maar blijft groeien. Ik trek meteen mijn jasje aan want het is niet echt warm en ik koel snel af. Even later komt Twan binnen in een voor hem respectabele tijd van 41:30 min. Henk en Twan besluiten terug te lopen naar de Mispelhoef. Ik loop nog even naar Jeroen die wacht tot Steven voorbij komt. Als ook hij binnen is lopen we terug naar de Mispelhoef. Later lees ik in de uitslag dat ook Marco Routsos is gefinisht. Wat leuk, een oud collega, ik wist niet dat die ook is gaan hardlopen. Jammer dat ik hem niet heb gezien. Joop Quick en Hans den Ouden maken gebruik van de aangeboden brunch bij de Mispelhoef. Ik niet, ik stap op mijn fietsje richting huis, met wind tegen. Dat is even niet prettig, maar kom op hé, ik heb net 8 kilometer heerlijk gerend. Dat nemen ze me niet meer af, ook die wind niet!

 

Foto's zijn van Peter Kramer, Kraner Fotografie.