23 November 15 graden! Niet normaal. Mooie tijden in een mooie

omgeving.

 

Preparation

 

Gisteren nog een klein feestje gehad bij Eindhoven Atletiek. Zomaar, omdat het kon. Bas, Ton Jaquot en ik waren daar als een soort warming-up voor “Tilburg”. Zelf had ik daarvoor nog een etentje met de Eindhovense Watervrienden, de club waar Maria zwemt. Ik heb rustig aan gedaan zodat ik er vandaag geen last van zal hebben. Op de dansvloer bij Eindhoven Atletiek werd het erg gezellig met de paar aanwezigen. De DJ draaide 70’s en 80’s Disco. Leuk, maar niet voor de hele avond. Ik vraag hem om “Fireball” te draaien van Pitbull. Een heerlijk dansnummer. Nou, zegt hij, ik moet wel aan het wat oudere publiek denken. Ik zeg hem dat dit nummer echt wel aan gaat slaan. Na 10 minuten draait hij het dan toch en wat denk je: de dansvloer stroomt vol en iedereen danst en zingt mee. Hoezo ouder publiek? I’m on FIREBALL! Aan het einde van de avond draait hij de oude bekende “Paradise by the dashboardlight” van Meat Loaf. Normaal het nummer wat ik met Natasja zing, nou ja zing, eh… Natasja is er helaas vanavond niet bij dus zoek ik een andere zing/danspartner. Jeanette staat op de vloer, ik denk dat zij er wel voor in is. Jeanette is één van de trainsters van o.a. de zaterdagmorgen. Zij traint een groep van “ONME”, onderweg naar Marathon Eindhoven. En Jeanette is inderdaad wel in voor een dansje met mij. We schreeuwen en zingen ons schor: “Well let me sleep on it, baby baby let me sleep on it…” Patricia, van de bekende “Bake my day” Patriesserie De Zoete Couw, danst samen met Humphrey later nog een Salsa en met mij nog een keer op “Fireball”. Als de oranje muntjes bijna op zijn is het tijd om mijn fiets op te gaan zoeken. Samen met Patricia fiets ik de donkere nacht in. Het is al laat, morgenmiddag om half drie dien ik aan de start te staan van de Warandeloop Businessrun. Dat gaat lukken. Toch?

 

Warming-up

 

Hij heeft het weer geregeld: Karel van der Pol. Twee teams voor Van Eert Accountants bij de Businessrun van De Warandeloop in Tilburg. Op de site en in de brochure van deze wedstrijd staan we met het team van vorig jaar prominent op de voorgrond. De Teams voor dit jaar: Team 1: Ton Jacquot, Jeroen Meulendijks, Jos Rooymans, Maaike Werson en Tim van der Pol. Team 2 bestaat uit Bas Dirkson, Karel van der Pol, Susan Smit, Willy Gommers en ik. Eigenlijk is zo’n teamindeling helemaal niet belangrijk want we zijn niet de besten, maar ook niet de slechtsten. Jammer genoeg haakt Maaike af in verband met gezondheidsproblemen. Om half één spreken we af op de parkeerplaats bij Eindhoven Atletiek. Ik stap met Susan en Bas in de auto bij Jeroen. We rijden achter Karel aan richting Tilburg en Willy rijdt achter ons aan. Als we bij De Warande aankomen zoeken we een plek helemaal achteraan op het parkeerterrein. Dan op zoek naar de businesstent. Onderweg scoort Susan nog een banaan waarbij de opbrengst bestemd is voor een goed doel. In de tent liggen ze op tafel, gratis. Nou ja, het goede doel is er weer mee geholpen. We krijgen onze startnummers in een envelop en doen ons best het een beetje recht op ons shirt te spelden. Vandaag voor ons geen businessshirt. Het is een uitzonderlijk warme dag voor de tijd van het jaar dus kies ik voor het Eindhoven Atletiek singletje. Voordat we omgekleed zijn en nog de laatste banaan aan het weg werken zijn staat de fotograaf voor ons om een foto te schieten. Even later gaan we met z’n allen naar buiten om te zien dat Sifan Hassan alweer een overwinning op haar naam schrijft. Uiteraard zijn we trots want ze is tenslotte wel een clubgenote. Dan moeten er nog teamfoto’s genomen worden door de organisatie. We trekken onze jasjes uit en juichen voor de foto alsof we eerste zijn geworden. We zien de huldiging van Sifan en even later gaan we een paar honderd meter warm lopen. Dan wordt het tijd het startvak op te zoeken. We staan redelijk achteraan, maar dat komt omdat eerst de vijf kilometer van start gaat. Als die vertrokken zijn mogen wij verder naar voren en staan Bas, Ton en Tim zowat op de startlijn. De anderen een paar meter verder naar achteren. Het is kwart voor drie, tijd voor de 10 kilometer!

 

The run

 

Wedstrijd nummer 80 van mijn vijfjarige “loop”baan is begonnen. De eerste meters gaan aardig. Ik zie al vlug dat Jeroen en Susan te snel gaan voor mij. Ik besluit dan ook met Willy samen te lopen. Willy doet het ook rustig aan omdat ze nog wat last heeft van een verkoudheid en ik ben tenslotte nog steeds niet helemaal hersteld van mijn achillespeesblessure. Op het eerste rechte stuk worden we door Jan en alleman ingehaald. Ik heb echt het idee dat ik stilsta. Die eerste kilometer wordt toch afgelegd in 5:05 minuten. Niet eens zo langzaam dus. Het parcours is helemaal onverhard, maar het zijn wel redelijk brede paden. De tweede kilometer gaat tien seconden langzamer, maar de derde kilometer is het zwaarst. Willy vindt het te snel gaan en ik loop weg van haar. Vandaag ga ik dus mijn eigen race tegen de klok lopen. Hoewel het niet echt tegen de klok is. Ik ben niet van plan om een hele scherpe tijd neer te zetten. Als ik 100% fit was geweest had ik een poging willen wagen, vandaag dus niet. Ik kom niet echt in mijn ritme, voel nog een beetje pijn en onbewust bewust loop ik toch anders dan normaal. Ook merk ik dat mijn Garmin niet helemaal de goede gegevens aangeeft. De kilometeraanduiding langs het parcours komt niet overeen met die op mijn dure GPS horloge. Nou dat weer! Ik heb het gevoel dat ik sneller loop dan dat dat ding aangeeft. Op het vier kilometerpunt lopen we precies in het midden van de Oude Warande. Nog even en dan ga ik de tweede ronde van vijf kilometer in. Het laatste stukje naast en bij de finish bestaat uit los zand. Eigenlijk is dat het zwaarste stuk van het hele parcours. In de tweede ronde loop ik nog steeds onregelmatig. Iedere kilometer geeft een andere tussentijd. Van echt vlak lopen is dus geen sprake. De laatste kilometer ga ik toch versnellen. Ik loop zowaar Tim voorbij, die lijkt wel stil te staan. Het blijkt mijn snelste kilometer te worden. Op de finishlijn klok ik 51:06 min. Ach, op zich niet slecht. Het was een heerlijk weertje om te lopen. Ik word opgewacht door Bas, Karel, Jeroen en Susan. Zij zijn dus allemaal wat sneller geweest. Tim komt 36 seconden na mij binnen en Willy weer een minuut daarna.

 

Cooling-down

 

We krijgen een mooie medaille en gaan weer richting de businesstent. Daar besluit Karel dat het tijd is voor een biertje. Het polsbandje wat we gekregen hebben geeft een vrijbrief voor de biertap. Willy besluit voor nu afscheid te nemen, zij heeft nog andere verplichtingen. De rest neemt een biertje. Inmiddels stroomt de tent aardig vol met lopers en nadat we bijna allemaal omgekleed zijn maakt Karel aanstalten om te vertrekken. Hé ho, eerst nog een sateetje. Bijna vergeten. Naast de biertap staat een bak vol met stokjes saté rechtop in de satésaus. We nemen met zijn allen een bakje en nog maar een biertje. Handig, zo’n polsbandje… We horen dat de winnaars naar voren gehaald worden. Onze namen worden niet genoemd. Is ook niet nodig, we gingen niet voor de winst, maar voor de gezelligheid en het sportieve bezig zijn. En dat is vandaag toch weer gelukt, ondanks het latertje gisterenavond en ondanks dat ik nog niet 100% kan presteren. Jeroen zet ons weer af bij de atletiekbaan en ik fiets op mijn gemak terug naar huis. Wedstrijd 80 zit er op, nog twee te gaan deze maand en dan zit het jaar er weer op. Bedankt Karel, dat je ons weer de mogelijkheid gaf vandaag te mogen lopen voor Van Eert Accountants en bedankt Jeroen voor het vervoer. See you.