De warmste 9 maart ooit!

 

Preparation

 

De hele week was het al heerlijk weer, temperaturen tussen de 10 en 15 graden. Tijdens het canavalsweekend was het op zaterdag nog koud en nat, maar vanaf zondag werd het steeds beter. De carnavalsvierders hadden dus geluk dit jaar. Zelf ben ik zaterdag met Maria naar de optocht in Eindhoven gaan kijken. Veel oponthoud tijdens die tocht, jammer. Na afloop kwamen we Rob tegen (de broer van Maria) met Inge, Boris met vriendin, Lucas en Fay. Zondagmiddag ben ik even naar Café De Willemien en Café De Groot geweest. In De Willemien trad één of andere rockband op, had totaal niks met carnaval te maken. Bij De Groot, tegenwoordig gerund door Dick, de broer van Martijn, was het ook niet zo druk, maar daar was wel Monique met haar ‘Pinguin’-gezin de boel op stelten aan het zetten. Later ben ik nog even naar het Pullman Hotel gegaan waar de Bolhoedjes hun residentie hadden. Susan zou daar met haar vriendenkring ook heen gaan. Helaas, zij waren alweer vertrokken toen ik er aankwam. Onverrichter zaken dus maar naar huis om op de bank uit te rusten van dit middagje carnaval. Omdat Natasja en Willy op vakantie zijn, ben ik donderdagmorgen in mijn eentje gaan lopen. Ik doe het niet graag, maar soms komt dat zo uit. Onderweg even langs mijn zus gegaan en in totaal heb ik toch bijna 18 kilometer gelopen. Dat was ook nodig want aan het einde van de maand staat de Halve Marathon van Venlo op het programma.

 

Warming-up

 

De zon schijnt volop. Korte broek, korte mouwen en een petje. Een flink aantal clubgenoten neemt deel aan deze laatste wedstrijd van de Kempische Crosscompetitie. Zowel de jeugd als de senioren hebben zin om zichzelf op de verschillende afstanden uit te dagen. Als ik mijn startnummer heb opgehaald, ga ik het gevecht aan met mijn nieuwe magneetjes. Dit zou heel handig moeten werken: magneetje aan de voorkant, magneetje aan de achterkant, KLAAR! Het startnummer en shirt blijven onbeschadigd maar toch is het even wennen. Ik krijg het startnummer niet helemaal recht op mijn shirt. Een kwestie van oefenen denk ik. Vandaag ga ik samen met Twan deze uitdaging aan. Wij recreanten lopen een ronde van 2.250 meter en dat dan één, twee, drie of vier keer. Wij gaan natuurlijk voor vier keer. We doen een korte warming-up op de baan. Monique en Irene verkennen het parcours een stukje buiten de atletiekbaan. De recreanten uit de groepen 11, 11½ en 12 worden vandaag vertegenwoordigd door o.a. Twan, Joop, Werner, Ronald, Marcel, René, Monique en Irene. Het doet me echter ook goed om onze trainer George weer te zien lopen. Hij is lang geblesseerd geweest. Meer dan één ronde zit er nog niet in voor hem, maar toch: hij loopt weer.

 

The run

 

Omdat we echt op de startstreep staan, wordt onze bruto-tijd straks ook de netto-tijd. Na het startschot gaan er een paar lopers als een speer vandoor. Hennie Valks, ’de man met het petje en het buikje‘, sprint als het ware de baan af en zo kan het gebeuren dat hij in een slakkentempo het eerste heuveltje opgaat. Iedereen kan hem daar inhalen want meneer is totaal stuk. Monique en Irene verdwijnen langzaam uit ons oog. Twan en ik blijven bij elkaar lopen in een tempo van ongeveer 5:20 min/km. Ik merk duidelijk dat crossen niet mijn ding is. Mijn eerste wedstrijd ooit was De Karpencross van 2009, maar dat is vijf jaar geleden en toen vergiste ik me bij de inschrijving. Ik dacht dat het een wegwedstrijd was en had het na 4.350m gezien.Langs de Dommel is het een mooi stuk. We lopen daar heerlijk met de zon in onze rug. Het lijkt wel hoogzomer. We worden af en toe ingehaald, maar niet vaak. Na een paar honderd meter draaien we naar links om daar langs een wei met paarden terug te lopen richting atletiekbaan. We lopen buiten het hek om langs de baan terug en zo komen we even later weer op de baan. Daar kunnen we een zandbak vermijden door er net langs te lopen, dan een stuk gras om vervolgens het stukje langs de finish te nemen. Niet finishen, dat doen we later. We gaan nu de tweede ronde in. Het leuke is dat we nu andere, wat minder snelle lopers, tegemoetkomen. We zien Mariëtte en ook Hans Hurkmans. Maurice, de huisfotograaf van Eindhoven Atletiek, spot ons en maakt weer schitterende actiefoto’s van ons allemaal. De dames Monique en Irene zijn z’n favoriet. Ik snap dat wel. Het zijn ook mijn favorieten vandaag. Ze eindigen, zal later blijken, als eerste vrouwelijke recreanten in een tijd van 40:52 min en 40:54 min. Super goed!! Het voordeel van deze cross is dat je als recreant zelf mag weten hoeveel ronden je loopt. Als Twan en ik de derde ronde ingaan, geeft Twan aan dat het zijn laatste is. Vandaag sluit ik me daarbij aan. Het valt me zwaar om een mooi tempo aan te houden. In de laatste ronde is het lopersveld aardig uitgedund. Een echte tempoversnelling zit er niet meer in, maar in de laatste 200 meter kan ik er nog wel een eindsprintje uitpersen. Veel maakt dat ook niet uit. Voor het goede gevoel zullen we maar zeggen. De eindtijd van 33:22 min. is oké. Toch 8e in een veld van 44 lopers die drie ronden hebben gelopen.

 

Cooling down

 

Na afloop krijgen we een oranje rugzakje met opdruk. Dan wachten we samen met Henk Vos, die precies een minuut eerder finishte, tot de rest van de bekenden de eindstreep passeert. Na Monique en Irene komen ook Marcel en Werner (Doens) binnen. Zij hebben allemaal leuke tijden neergezet. Na het douchen gaan we met z’n allen het mooie terras op. In het zonnetje is het heerlijk uitrusten na deze zware inspanning. Carla Ekkels schuift aan met kleine Lorenzo en zij genieten samen in de zon van de jeugd die nu aan de beurt is. Natasja, net terug van een fijne wintersportvakantie met haar gezin, komt haar jongste zoon Wout aanmoedigen. Hij gaat 900 meter lopen. Maar eerst even zijn shirt andersom aantrekken, het moet er natuurlijk allemaal wel goed uitzien! Met zijn eindtijd van 3:58 min. wordt hij 4e en komt hij net zes seconden tekort voor een podiumplek.After partyHet is gezellig en heerlijk vertoeven zo op de tribune in de zon. We zien alle jeugdwedstrijden en met Werner drink ik nog wat biertjes. Als de afbreekploeg bijna alles heeft opgeruimd, wordt het tijd om huiswaarts te gaan. Het was een zonnige dag met een zware loop, maar uiteindelijk is het goed om weer eens heel diep te moeten gaan voor een goede prestatie. Dit lijkt me alleen maar prettig voor de komende wedstrijden. Er staan er weer genoeg op het programma dit voorjaar.