Een snelle eerste keer.

 

Preparation

 

Apeldoorn. Ooit, ergens in het begin van deze eeuw, moet ik er geweest zijn. De kinderen waren nog klein, maar ik kan me er weinig meer van herinneren, dus het heeft waarschijnlijk niet veel indruk op me gemaakt. Bij navraag hier in huis blijkt dat we er toch nooit zijn geweest. Geen wonder. Vorig jaar had ik me ook ingeschreven voor deze wedstrijd, maar door een ’dubbele boeking‘, een concert van Doe Maar, kon ik niet meelopen en is mijn startnummer overgenomen door Henk Klaus. Vandaag kan het eindelijk wel. De laatste weken houd ik aan mijn trainingen eindelijk weer een goed gevoel over. Geen reactie van de knie of de kuit. Tijdens een speciale koopavond voor Eindhoven Atletiek-leden heb ik bij Runnersworld nieuwe loopschoenen aangeschaft. Sander adviseerde me om neutrale schoenen te nemen. Ik loop vrij normaal zegt hij. Het wordt de Asics Gel Cumulus 15 met een fluorescerende groene striping. Als we op de training vragen wie er mee gaat lopen in Apeldoorn, blijft het redelijk stil. Alleen Natasja, Bas en Twan. Waarbij Bas en Twan op het laatste moment nog een startnummer moeten zien te bemachtigen. Via via komen ze er gelukkig nog aan en op het startnummer staan dan ook andere namen: Marleen en Marjolein. Tja… Ook Maaike en Harrie gaan lopen, maar zij lopen de lange afstand van 27,5 km. Omdat we maar met z’n vieren gaan, kunnen we in één auto. Twan haalt me om 08.50 uur op en om 09.05 uur vertrekken we vanaf de atletiekbaan in de comfortabele auto van Bas richting Apeldoorn.

 

Warming-up

 

De nagel op de teen naast mijn grote teen van mijn rechtervoet is al een tijdje blauw. De laatste tijd heb ik er wat last van. Omdat ik te weinig kilometers heb gemaakt op mijn nieuwe schoenen, loop ik vandaag nog op mijn oude. Dat lijkt me toch veiliger. Thuis trek ik mijn loopkleding al aan. Omdat er vandaag een zonnige dag is voorspeld met een mooie temperatuur, twijfel ik wel even of ik in lange of korte broek ga lopen. Ik kies voor de lange. De anderen hebben voor de korte gekozen. In Apeldoorn aangekomen hebben we nog genoeg tijd voor de start van 11.30 uur. Bas wist de parkeerplaats nog van vorig jaar, maar die blijkt alleen voor vergunninghouders te zijn. Alleen niet voor de zondag blijkt achteraf. Het maakt niet uit, we staan op maar vijf minuten lopen van schouwburg Orpheus. Als we daar aankomen, is het al een drukte van belang. We lopen naar een zaaltje waarvan vorig jaar ook gebruik werd gemaakt. Helaas mogen wij daar niet in omdat het dit jaar in gebruik is als business ruimte. Dan maar doorlopen en we gaan de grote trap af richting de garderobe. Tegen de muur is nog plaats genoeg. Daar kleden Bas en Natasja zich om en we maken gretig gebruik van de schone toiletten hier. De tassen zetten we in de garderobe. Dan nog even op de foto voor onze facebook- vrienden om te laten weten dat we er weer klaar voor zijn. Bas heeft buiten een afspraak met iemand om zijn startnummer af te halen. We volgen hem en onderweg naar buiten komen we Henk, Marjan en Harrie tegen. Marjan gaat ook onze afstand lopen, maar doet dat in haar eentje. Harrie gaat voor de lange afstand van 27,5 km. Ondertussen heeft Bas zijn startnummer. Ook krijgt hij voor vandaag een mooi jasje van de stichting Wees Kind. Na afloop helaas wel weer in te leveren. We lopen met z’n vieren richting het startvak en daar zijn we redelijk vroeg. Na een korte warming-up gaan we vooraan, bijna tegen het starthek aanstaan. Klaar om te vertrekken.

 

The run

 

Als het startschot klinkt, komen we op gang. We spreken af dat we in ieder geval bij elkaar blijven tot een paar kilometer voor de finish. Degene die dan nog wat over heeft, mag natuurlijk versnellen. We starten op 5:20 min/km. Na vijf kilometer zitten we aardig op dat gemiddelde. Dan komen we bij Berg en Bos. Daar lopen we een leuke route en komen door Apenheul. Geen aap te bekennen natuurlijk. Kilometer zes en zeven gaan wat langzamer want die gaan vals plat omhoog. Na acht en een halve kilometer komen we in Hoog Soeren en slaan daar rechtsaf. Nog steeds gaat het enigszins omhoog. Na tien en een halve kilometer maken we een haakse bocht en vanaf daar is het weer wat dalen. Bas loopt bijna de sloot in, maar kan zich nog net redden. Het tempo stijgt dan iets naar rond de 5:15 min/km. Net na het vijftien kilometerpunt komen we Apeldoorn weer binnen. Twan heeft ons inmiddels verlaten door te gaan versnellen. Natasja, Bas en ik blijven nog even bij elkaar. Als we de laatste haakse bocht naar rechts hebben gehad en via de Amersfoortseweg de Loolaan opdraaien, besluit ik om ook nog wat te versnellen. De laatste anderhalve kilometer loop ik door een schitterend zonnetje naar de finishlijn. Aan de lange Loolaan, die vol met publiek staat, lijkt geen eind te komen. Met de finishboog in het zicht zet ik nogmaals een versnelling in en na het passeren stopt mijn Garmin bij 1:37:43 min. Een gemiddelde van 5:17 min/km. Sneller dan we vooraf hadden gepland. Een halve minuut later komen ook Natasja en Bas binnen, ook ruim binnen de beoogde tijd. Twan is anderhalve minuut voor mij geëindigd en heeft dus uitstekend zijn best gedaan.

 

Cooling down

 

We krijgen een hele mooie medaille, maar ook een flesje sportdrank en een appel. We gaan terug naar de schouwburg waar we ons weer kunnen omkleden. We ploffen neer aan een tafeltje waar we even bijkomen van onze race. Meteen krijgen we een flyer onder onze neus geduwd van een vierdaagse wedstrijd in, ik meen Zwolle. Dat is een beetje te ver weg. We gaan terug naar de tassen en laten de stand van hardloopkleding links liggen. De verzameling shirts en tights is al groot genoeg. Beneden zien we Marjan van Aspert al bij Henk staan. Zij finishte in 1:43:30. Onze bezwete shirts worden vervangen door normale kleding. Natasja maakt gebruik van de comfortabele ruimte in het damestoilet maar wij mannen blijven gewoon in de hal. Ik werk een ’Snelle Jelle‘ weg en we maken aanstalten om richting de auto te gaan om onze tassen alvast daarin te zetten. Dan willen we nog wat drinken in het centrum. We vinden het er opvallend rustig. Zo’n evenement zou toch heel wat mensen op de been moeten brengen, maar we zien het niet in Apeldoorn centrum. Erg sfeerloos. Eerst begeleiden we Bas om zijn jasje weer terug te brengen en daarna gaan we naar café-restaurant bar-dancing ’De Babbel‘, vergelijkbaar met ’Berlage‘ in Eindhoven. We belonen onszelf met een koffie en daarna met een lekker wijntje, gevolgd door twee Van Dobben kroketten met frites. Het is er rustig in het achterste gedeelte van de zaak. Voorin is het drukker, blijkt later als we gaan. Tegen half vijf vertrekken we weer richting Eindhoven, na een geslaagde dag.