Heerlijk strandweer!

 

Preparation

Vrijdag 21.49 uur. Ik pak mijn laatste Bavaria voor het weekend. Via de groepsapp ’Hard Hollende Hardlopers‘ die weer van naam is gewijzigd dus, wensen de dames die niet meelopen ons succes.  Susan, Anita, Nicole, Willy en Monique zullen er vandaag niet bij zijn. Natasja, Bas, Irene, Heather en ik lopen wel, evenals Twan, Joost, Willem en Brigitte.

 

Zaterdag 22.00 uur. Ik besluit alvast mijn tas in te pakken en mijn loopspullen beneden klaar te leggen zodat ik morgenvroeg niemand hoef wakker te maken. In de tas gaan: broek, trui, schoenen, sokken, een reserve loopshirt met lange mouwen en schoon ondergoed. Ik leg de loopspullen op de bank zodat ik ze morgenvroeg meteen kan aantrekken: tight, compressiekousen, thermohemd, EA-shirt (korte mouwen!), EA-loopjackje en mijn grijze trainingspak, SPIbelt, hartslagmeter en loopschoenen. Ik haal uit de diepvries twee grote en twee kleine krentenbollen om mee te nemen en nog twee grote voor morgenvroeg als ontbijt. Een Snelle Jelle, een banaan en een flesje drank staan ook al klaar.

 

Zondag 06.15 uur. Mijn ‘mobiele’ wekker haalt me uit een diepe slaap. Ik lig in het bed van mijn zoon die bij zijn vriendin is. Prima geslapen hoor, maar het is toch vroeg op zondagmorgen. Rustig tijd voor een ontbijtje. Ik probeer mijn gedachten op iets anders te brengen door even de Donald Duck te lezen. Lekker makkelijk. Maar nee, ik blijf een raar onderbuikgevoel houden. Toch zenuwen? Maar waarom dan? Ik ga voor de vierde keer de Kwart Marathon in Egmond lopen en dat mag toch geen probleem zijn. Of toch? Ik kleed me aan: eerst de hartslagmeter, dan het thermohemd, het Eindhoven Atletiek shirt, de compressiekousen en de knieband. Knieband? Waar is die dan heen? Snel, zachtjes de trap op, even halen. Niet dus! Lichte paniek. Wat nu? De tijd dringt. Geen keus. Vandaag dan maar noodgedwongen zonder knieband lopen. Ik besluit ook wat handbagage mee de bus in te nemen: de krentenbollen, de banaan en het flesje sportdrank.

 

07.15 uur. De drank en etenswaren staan al op de kar als ik aankom bij Eindhoven Atletiek. Er staan al wat mensen te wachten op de bussen. Om vijf voor half acht lopen we naar de straat en daar zien we Willem. Net op tijd komt hij aangefietst voor zijn tweede Egmond Kwart Marathon. Hij wil zijn PR van twee jaar geleden verbeteren. Bus 1, de dubbeldekker, is zoals gewoonlijk voor Eindhoven Atletiek. Ik gooi mijn tas in de bagageruimte en neem plaats naast Willem. Met Maurice en Twan, Bas en Natasja en Joost en Brigitte aan de andere kant. Als alle bussen vol zijn, even na half acht, vertrekken we richting Egmond. Martijn appt nog even en wenst ons lopers veel succes. Tijdens de busrit van anderhalf uur naar Egmond staan we in één keer in de file bij Alkmaar.

 

Warming-up

In Egmond aangekomen, besluit de chauffeur door te rijden naar de sporthal waar we onze spullen kwijt kunnen. Dit was niet het originele plan, want straks moet iedereen wel weten waar de bus geparkeerd staat. We draaien dus weer terug naar de oorspronkelijke parkeerplaats zoals was afgesproken. Dat duurt weer een kwartier langer. We lopen nu gezamenlijk weer naar de sporthal. Daar kom ik aan met Willem en Brigitte die beiden ook de Kwart Marathon gaan lopen. Het plan was dat ik Brigitte zou gaan hazen, maar zij start in het vak van Le Champion leden. Bij de sporthal raken we haar kwijt als ze nog even in de rij voor het toilet moet wachten. Nadat Willem en ik de tassen hebben ingeleverd, lopen we in een tempo van, ik denk 8 km/u naar de start. Deze lichte warming-up is lekker want het is nog lekker fris. Ondanks die frisheid loop ik toch in het EA shirt met korte mouwen. De poncho van Zeeman houdt de wind wat tegen. Willem start in het laatste startvak. Ik het startvak daarvoor, dus vandaag zal ik het in mijn eentje moeten doen. Als ik het startvak inkom, is het daar berendruk. Ik loop wat naar voren en dan is daar het startschot.

 

The run

Snel gooi ik mijn poncho in één van de vele klaarstaande kliko’s langs de kant en druk mijn stopwatch in. Het heerlijke zonnetje belooft me dat het een mooie wedstrijd gaat worden. Ik ga de bocht om en daar hoor ik mijn naam. Natasja, Twan en Joost moedigen me al aan. Natas maakt twee foto’s van me, eh, van mijn hand dan! Toch is het leuk als clubgenoten je zien en aanmoedigen.

 

De eerste kilometer gaat erg langzaam voor mijn gevoel. Als mijn Garmin piept, geeft hij 5:51 aan. Dat moet toch echt sneller vandaag. Bij de tweede kilometer krijg ik meer ruimte en die gaat dan ook in 5:27 min/km met een hartslag van 177 en dat is boven mijn omslagpunt. De derde kilometer gaat weer wat sneller (5:21). Dan gaan we het strand op. Vooraf werd gezegd dat we weinig ruimte zouden hebben want het gaat vloed worden. De Kwart Marathon lopers hebben daar nog geen last van, wij hebben ruimte genoeg. Straks, als de Halve begint, zal het water verder gestegen zijn. Ik loop de boulevard af en de strandopgang is goed te doen. Ik hoor weer mijn naam. Het is Irene die me aanmoedigt. ”Je EA-shirt valt goed op” zou ze later zeggen, ”anders had ik je echt niet gezien”. Even later spot Maurice me en maakt twee mooie haarscherpe foto’s op het strand. Ik heb hém niet gezien. Op het strand, kilometer vier en vijf, blijft mijn tijd rond de 5:20 min/km liggen. Mijn hartslag is wat gedaald. Dan komt de beruchte duinopgang. Hier verlies je steevast twee minuten. Die zesde kilometer gaat in 7:15 min/km met een lage hartslag (154.) Na die duinopgang zijn we op de helft en is de doorkomsttijd 32:04 min. Dan komen er twee verraderlijke duinhellingen die erg pittig zijn. Toch kan ik in het zelfde tempo blijven doorlopen.

 

Als ik links afsla, weer terug naar Egmond, versnel ik wat. Kilometer acht in 5:12 min/km. Ineens zie ik Brigitte voor me. Ik haal haar in en vraag of ik haar nog moet hazen tot de finish. ”Het is nog maar 2,5 km, dus dat is niet nodig” zegt ze. Ik loop door en even later is daar de bekende Bloedweg. Ik ga niet langzamer en zelfs mijn hartslag ligt al een paar kilometer op 170. Ook nu. Bovenaan staan de camera’s en als ik de filmpjes terugkijk, ziet het er nog goed uit. De fotograaf van GVAC, Peter Kramer, spot me en maakt een mooie foto van me aan het einde van de Bloedweg. Met nog een kilometer te gaan, kan ik nog versnellen en over de laatste 587 meter doe ik 2:49 minuten volgens mijn Garmin. Ik klok een eindtijd van 58:51 min. YES, eindelijk binnen dat uur. Het werd bijna een obsessie. Volgens de Facebook-service van de organisatie is mijn eindtijd 58:53 min. Ook goed. Net na mij komt Brigitte binnen in een tijd van 1:02:03 min. Een mooie tijd voor haar eerste keer Egmond. We zijn allebei tevreden en lopen samen terug naar de sporthal. Daar komen we Heather tegen op weg naar de start van haar Halve Marathon. We hebben maar niet op Willem gewacht. Maar goed ook bleek achteraf, want dan hadden we nog een kwartier in de kou moeten staan wachten.

 

Cooling-down

Eerst samen de tassen ophalen en dan de sporthal in. Omkleden zal geen pretje zijn want het is hier een komen en gaan van lopers. We vinden een plaatsje naast de VIVA-stand waar de vrouwen een goodybag kunnen ophalen. Eh, dat is teveel in het zicht van deze dames lijkt me. In deze drukte val je minder op in het midden van de hal dus zoeken we daar een plaatsje. De krappe ruimte die we toch hebben, zorgt ervoor dat we allebei in onze slip bijna tegen elkaar aanstaan. Ach, we zijn wel wat gewend en ik heb écht niet gekeken hoor Brigitte… ;-)

 

Samen lopen we terug naar de start van de Halve Marathon. We zijn net te laat voor de wedstrijdlopers maar de volgende groepen zien we wel. Als eerste komt Irene voorbij. Zij is bij de snelste recreantengroep gestart. We schreeuwen haar toe. In de volgende groep zien we Bas en Joost samen naast elkaar. Aan de overkant van de weg zien we ineens Marieke staan. Ons 1300^e lid van EA. Zij komt bij ons staan en samen zien we Natasja in haar eentje voorbij komen. We wensen haar succes. Voor het eerst hier de Halve lopen en dan ook nog in je eentje, zonder clubgenoten. Als ik geen last had gehad van mijn knie, was ik met je meegelopen vandaag. Sorry. Later zien we ook Twan passeren. Als de hele meute voorbij is, lopen Brigitte en ik richting centrum. We gaan restaurant WestenWind binnen en bestellen een koffie en thee. Omdat Maurice de mobiel van Brigitte heeft, probeer ik hem te mailen. Helaas, de mail wil niet verzonden worden. Op het moment dat ik afreken en Brigitte nog even naar de toilet is, zie ik Maurice voorbij lopen. Ik trek Brigitte als het ware van die toilet af en we gaan hem achterna. Na vijf minuten zien we hem langs de kant staan vlak voor de finish. Vanaf hier zien we de lopers hun laatste meters maken. We zien Rinus, Natasja en Twan voorbij komen. Allemaal finishen ze in mooie tijden. Irene was zo snel dat we haar niet gezien hebben: 1:40:25, Bas en Joost 10 minuten later: 1:50:26, Twan in 1:53:30 en Natasja in 1:56:56.

 

After Party

Nu we zo’n beetje iedereen hebben gezien die we ook wilden zien, gaan we richting het marktplein in Egmond, naar restaurant ‘De Klok’. Daar zitten Joop en Corrie Broeders met nog een paar mensen. Wij sluiten aan en blijven een uurtje gezellig kletsen en drinken. Dan krijg ik een app van Bas om 15:38 uur met de vraag waar we zitten. Zij besluiten om samen een ander kroegje in te duiken, maar zitten een half uur later toch al in de bus. Wij gaan om vier uur nog even naar de snackbar aan de overkant en om half vijf zitten we weer klaar voor de terugreis. Helaas heeft Willem de middag alleen doorgebracht, maar ook hij heeft de bus weer gevonden. De ervaringen worden uitgewisseld en iedereen is blij met de gelopen tijd. Vooral Natasja, die toch wel opzag tegen haar eerste keer Egmond, is blij. Ze mag trots zijn op haar mooie tijd. Willem heeft zijn PR verbeterd naar 1:17:21. En ik ben blij dat ik zonder knieband geen last heb gekregen van mijn knie.

 

Dan zijn daar de kaasjes en worstjes. Maar ook nootjes en toastjes zalm etc. En bier en wijn natuurlijk. We worden goed verwend en er wordt gelachen. Willem besluit een voorraadje in te slaan want hij heeft honger. En als Willem honger heeft… Dan horen we dat er een winnaar in de bus zit. Bij de wedstrijdlopers van de Halve Marathon is Thea Ottens eerste geworden in de categorie Vrouwen 55+ in een tijd van 1:36:19. Dat is een felicitatie en compliment waard vindt Joop en dat is ook zo natuurlijk. Knap hoor. Irene is de snelste recreant van Eindhoven Atletiek op de Halve maar ook 28^e overall bij de vrouwen recreanten. En dat op een totaal van 1964 vrouwelijke recreanten. Zeer knap. Ikzelf eindig als tweede man van de EA recreanten en Brigitte als tweede vrouw bij de Kwart marathon lopers. Na deze gezellige dag fietsen we met een paar man nog even naar de snackbar op het Cassandraplein om het frietniveau op peil te brengen. Ik neem een kleintje mét. Lijkt me voldoende! Thuis plof ik neer op de bank. Ik heb weer een heerlijke dag gehad, ik had ook niet anders verwacht eigenlijk. Wat is het toch een leuke hobby !