Preparation

Voor de 3^e keer ga ik de halve marathon van Eindhoven lopen. Het laatste halfjaar heb ik daar specifiek naar toe getraind. Met het programma Onderweg Naar Marathon Eindhoven (ONME) dat door mijn club wordt aangeboden, moet ik er vandaag klaar voor zijn. Een maand geleden heb ik weer de Conconitest gedaan zoals een paar pagina’s terug te lezen is en daaruit blijkt dat mijn conditie iets is vooruit gegaan. De parcoursverkenning 2 weken geleden gaf al een voorteken. Het is een snel parcours met minder bochten dan vorig jaar, maar door de vele rechte stukken is het wel saai. Tijdens de parcoursverkenning, die overigens 22 kilometer was, merk je dat er op sommige stukken veel wind kan staan, zoals op de Anthony Fokkerweg en Strijp-S.

 

De laatste training van de ONME groep is vorige week zaterdag geweest. Dit was een rustige training onder leiding van Harrie Boelens in de bossen bij Eckartdal (Lunetzorg). Zie de groepsfoto die vooraf is gemaakt. De vrijdagavond daarvoor zijn Bas, Natasja en ik nog gezellig gaan stappen bij De Baron en Berlage. Willy (ziek) en Monique (werken) durfden het niet aan. Susan koos voor 40up met haar vrienden.

 

Warming-up

De afgelopen week was wat hectisch. Na de training van vorige week zaterdag ben ik aardig verkouden geworden. Had ik dat twee jaar geleden ook niet? Ja dus. Twijfel alom. Woensdag toch maar even naar de dokter geweest om naar mijn longen te laten luisteren. No problem, die zijn hartstikke schoon. Mooi. Neem wat codeïne tegen het hoesten en wat neusspray (Fluticason/Flixonase) zodat je neus openblijft, is het advies van de huisarts. Ook nog maar even een hoestdrankje gehaald. Donderdagavond nog naar een concert van Ilse DeLange geweest in de Effenaar. Dat was echt super. Maar wat ga ik vandaag doen? Vannacht kwam de regen met bakken uit de hemel vallen. Heel Nederland kan zwemmen, surfen en badderen op de openbare weg en ik ga lopen? Echt wel. Ik heb er zin in.

 

De spanning neemt toe. Natasja moedigt haar zonen ’s ochtends vroeg aan bij de Mini Marathon en de Cityrun. Susan loopt zelfs mee met haar dochter Lise. Allemaal worden ze nat tot op de slip… Ik kijk de start van de hele marathon op Omroep Brabant. Geen live beelden want het vliegtuigje voor de live verbinding mag de lucht niet in.

 

Anita trotseert de regen en ziet de toppers van de marathon live voorbij komen. Buienradar geeft om 11.15 uur aan dat het vanmiddag wel eens droog zou kunnen zijn. Lars, van Natasja, loopt een schitterende 5 km met een wereldtijd van 19:22 min. Daarmee eindigt hij als 22^e in de top van het klassement. Super hoor. Ook Wout van Natasja presteert super: 2,5 km in 11:12 min. Lise en Susan zijn ook goed bezig geweest. Lise haalt de finish van de 5 km in 36:37 min. Susan gaat vanmiddag nog ‘gewoon’ een halve marathon lopen.

 

Om 12.45u hebben we afgesproken bij het Aristo zalencentrum. Een afspraak die speciaal voor leden van Eindhoven Atletiek is gemaakt en dat is echt super. Want het is een prima locatie aan de finishlijn. Alle leden van EA kunnen hier terecht op de 3^e verdieping om zich om te kleden en hun spullen achter te laten. Het regent nog steeds wat, maar niet meer zo erg als vanochtend. De regencape is toch wel nodig. We lopen met de hele groep naar de start aan de Montgomerylaan en gaan het startvak in. Sommigen moeten naar het rode, anderen naar het roze startvak. Ik heb roze, maar sta bijna in het rode. Daar spot ik Eric Zwaga. Een kennis die al vele marathons op zijn naam heeft. Ik ben verrast hem te zien en spreek even met hem.

 

Hem succes wensend verlies ik mijn eigen loopmaatjes uit het oog. Zijn ze nu het rode startvak verder ingegaan of toch naar hun eigen roze? Ik twijfel en ga naar het roze vak. Daar zie ik ze niet. Shit. Verkeerd gegokt. Een aantal anderen van Eindhoven Atletiek kom ik er wel tegen, waaronder Frits Ter Haar en Dorette Boelens. Dan maar met hen starten. Frits heeft George toch gespot en ineens zie ik mijn maatjes staan in het rode startvak. Ik klim uit het roze vak en doe een poging om toch nog het rode in te gaan. Helaas. Honderd meter overbruggen door deze menigte lukt echt niet. Terug naar de anderen dan maar. Plotseling zie ik Susan die naar een geel petje op zoek is. Omdat Frits er zo een op heeft, ziet ze mij naast hem staan. Ik heb nu een zojuist aangeschaft oranje petje op. Wat een geluk dat we elkaar treffen. Ook Susan is blij dat we nu toch weer samen kunnen starten, net als in Venlo, waar we ook samen de halve uitliepen.

 

The run

Het regent nog steeds heel lichtjes, maar dat maakt ons niet uit. We zien het rode startvak vertrekken. Dat is een heel groot vak en het duurt dus lang voordat wij mogen gaan lopen. Pas 16 minuten na het echte startschot passeren wij de lijn. De eerste supporters kom ik al tegen: de overbuurman, een ex-loper klapt voor me, ook Maria Manders, collega buurtwerker met haar hondje, maar ze ziet mij niet. We proberen de eerste kilometers op 5.30 min weg te gaan en daarna naar 5.20. Dat lukt aardig, Na 3 km is het gemiddelde precies 5.30 min. Op de Mercuriuslaan staat mijn zus. Haar man Joop maakt een zestal foto’s na elkaar. Vlak daarna staat Willy Gommers aan de kant. We ‘high-fiven’. De volgende 3 km gaan in 5.22 min. Iets te langzaam dus. Op de Bisschop Bekkerslaan zien Jaap van den Akker en Judith ons. Leuk dat we zo veel bekenden zien ondanks het weer. Om ons doel te bereiken, zullen we nu moeten versnellen. Het nieuwe parcoursgedeelte op de Huizingalaan ligt vol in de wind. Een loopster voor ons verliest een flesje uit haar belt en Susan raapt het op. We lopen even wat door en geven het terug. Even later zien we Mariëtte, de vrouw van trainer George. Zij moedigt ons aan op de Oude Bossche Baan. Dan is daar Paula, onze kantinemedewerkster, bij de waterpost op de Estaffettelaan. We gaan de bocht om over de Marathonloop richting de Anthony Fokkerweg. Een lastig open stuk met ook weer veel wind. Dan de Oirschotsedijk op. Dit is een gezellig drukke bocht. Susan kan haar jasje van Human Capital Care nu eindelijk kwijt aan een kennis.

 

Natasja loopt hier een bult op haar hoofd op door een vallende eikel (uit de boom). We zitten nu op 13 kilometer maar helaas lopen we per kilometer zo’n 10 seconden te langzaam. Als we dat willen inhalen, zal het echt sneller moeten. Het lukt niet. Ik neem genoegen met het niet halen van mijn PR. Op de Oirschotsedijk zien we Guido Weers nog staan. De 15 km komen we door in 1:21.46. Susan kan nog wel haar PR verscherpen. Dat staat nu op 1:55.57. We naderen Strijp-S. Hier zal mijn vader ergens staan, vermoed ik. Inderdaad zie ik hem links in de Zwaanstraat staan, net voordat we Strijp-S opdraaien. Daar heeft de wind vrij spel. Evenals vorig jaar verliezen we hier wat tijd. De laatste 3 kilometers komen eraan. Weer zie ik de overbuurman, die mij aanmoedigt. Susan blijft heel lief toch bij me ondanks dat ik aangeef dat ze wel sneller mag. Dan, als we het PSV-stadion rechts laten liggen, komen we het 18-septemberplein op, maar niet nadat we eerst een flinke sprong moeten maken over een plas water vlak voor de aangelegde voetgangersbrug. Die kwam even onverwacht.

 

Met nog een kilometer te gaan, komen we via de Hermanus Boexstraat op de Markt waar het een drukte van jewelste is. We worden allemaal luid toegejuicht. Even later het Stratumseind waar het nog veel drukker lijkt. De warme bierlucht overheerst. Het is er smal en inhalen is hier onmogelijk. Ik hoor Henk van Aspert mijn naam roepen en zet nog een keer aan op de Stratumsedijk. Dan de laatste bocht. Susan geeft gas en ik kan even niet volgen. Met nog een paar honderd meter te gaan zal ze eerder gaan finishen. Of toch niet? Ik haal mijn laatste krachten onder uit mijn tenen en overbrug de laatste meters in een super tempo. Precies op de finishlijn sta ik weer naast Suus. Yes, samen uit, samen thuis. We feliciteren elkaar met onze prestatie. Susan loopt een nieuw PR. 1:55.34. Ik zit met dezelfde eindtijd bijna 2 minuten boven mijn PR, maar gezien mijn gesteldheid van de afgelopen dagen moet ik toch tevreden zijn. En dat ben ik ook.

 

Cooling down

Mijn finish was live op tv volgens mijn vader. Hij was op tijd thuis om me te zien finishen. Ik neem afscheid van Suus, die op zoek gaat naar Didi en haar kleding in het Beursgebouw. Ik ga weer naar Aristo waar het aantal Eindhoven Atletiek lopers al gehalveerd is. Daar kleed ik me even om, om vervolgens op de eerste etage wat te drinken met mijn andere loopmaatjes die ik bij de start gemist heb. Zij hebben nagenoeg allemaal een PR gelopen. Ai, een beetje frustrerend voor mij. Maar goed, er komen nog genoeg kansen. We besluiten om naar Café Altstadt op het Stratumseind te gaan. Daar speelt Afterbeat jaren sixties muziek. Gezellig. Samen met Monique loop ik om 18.30 uur richting huis. Onderweg passeert Twan ons. Ook hij heeft een PR. Iedereen gefeliciteerd met jullie prestaties. Klasse! Mijn tijd komt nog. Een dag later wordt ik gebeld om me te melden voor een sollicitatiegesprek. Kijk, dat is weer eens goed nieuws. Nieuwe ronde, nieuwe kansen! De dinsdagtraining laat ik schieten. Ik ga op de massagetafel bij Willy liggen. Zij neemt mijn kuiten onder handen. Daarna geniet ik samen met de anderen van de jaarlijkse barbecue. Heerlijk.